آمد بهار جانها ای شاخ تر به رقص آ
چون یوسف اندر آمد مصر و شکر به رقص آ
(مولانا)
بهار بیش از هر چیز، یک پند و پیغام را آینگی می کند؛ رها کردن رخت پوسیده و بی جان زمستان و پوشیدن جامه تازه و باطراوت بهاری.
بهارِ طبیعت را بهانه ای قرار دهیم از برای بهارِ جان.
بدانیم و باور کنیم که جهان بیرون، آنگاه زیبا و دیدنی می شود که جهان درون ما زیبا و دیدنی شده باشد. ما تا بهار را به عرصه ذهن و ضمیرمان نیاوریم جهان پیرامون ما جذابیتی در نگاه ما نخواهد داشت.
در این واپسین روزهای اسفند که بوی خوش بهار در میانه جان ما می پیچد برایتان جان و جهانی شاد و آباد توأم با نشاط و سلامتی آرزو می کنم.
پیشاپیش نوروزتان خجسته و خرّم باد.
دکتر حامد خاتمی پور